بررسی اثر باسیلوس آمیلولیکوفاسیانس بر کاهش اثرات مضر آفلاتوکسین B1 در جیره جوجه های گوشتی

در این مطالعه به‌منظور بررسی اثر پروبیوتیک باسیلوس آمیلولیکوفاسیانس در کاهش اثرات مضر آفلاتوکسین B1 از 480 قطعه جوجه گوشتی یک‌روزه (نر و ماده) سویه راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفی به‌صورت فاکتوریل (2×2×2) با 8 تیمار، 4 تکرار و تعداد 15 قطعه در هر تکرار استفاده شد. فاکتورها شامل جنسیت (خروس و مرغ)؛ 2) آفلاتوکسین B1 در دو سطح (صفر و 500 میکروگرم در کیلوگرم)؛ 3) پروبیوتیک باسیلوس آمیلولیکوفاسیانس در دو سطح (صفر و 109 واحد تشکیل دهنده کلنی در میلی‌لیتر) بودند. عملکرد، فعالیت آنزیم‌های کبدی، ایمنی و برخی شاخص‌های خونی تحت تاثیر جنسیت قرار نگرفتند (P>0.05). جوجه‌هایی که جیره حاوی آفلاتوکسین B1 خورده بودند، کاهش وزن و مصرف خوراک معنی‌داری نسبت به سایر گروه‌ها داشتند (05/0 P<). ضریب تبدیل غذایی در کل دوره تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت (05/0P>). فعالیت آنزیم‌های آسپارتات آمینوترانسفراز، آلانین آمینوترانسفراز،آلکالین فسفاتاز و لاکتات دهیدروژناز افزایش معنی‌داری در تیمار آفلاتوکسین B1 نشان دادند (05/0 P<). تعداد گلبول‌های سفید و قرمز و درصد هماتوکریت و هموگلوبین در گروه آفلاتوکسین B1 نسبت به سایر تیمارها به‌طور معنی‌داری کاهش یافتند (05/0 P<). کم‌ترین عیار پادتن علیه بیماری نیوکاسل و گلبول قرمز گوسفند و همچنین کم‌ترین ضخامت پوست در پاسخ به فیتوهماگلوتنین در گروه آفلاتوکسین B1 مشاهده شد(05/0 P<). با توجه به نتایج، مکمل کردن باسیلوس آمیلولیکوفاسیانس به جیره آلوده به آفلاتوکسین B1 توانست عملکرد را بهبود بخشد و فعالیت آنزیم‌های کبدی و پاسخ ایمنی را در مقایسه با جیره آلوده به آفلاتوکسین B1 افزایش دهد (05/0 P<).